Sonoj de la Vakuo
Oni diras, ke ne estas sonoj en vakuo, ĉar sono estas portanto
kiel gaso aŭ likvaĵo necesa por disvastigi.
Sed nia universo ne estas kvieta, male - la kosmo estas plena de turniĝantaj steloj (pulsaroj),
Plasmoŝtormoj, magneta kampoŝanĝoj, erupcioj kaj stelaj fulmotondroj - nur homaj oreloj povas
ne perceptante/aŭdante ilin.
Estas esceptoj:
Kie planedoj aŭ lunoj havas gasan atmosferon - ekz. Marso, Venuso aŭ Titano - estis
individuaj sonoj registritaj per surbordaj sismografoj.
Tamen, la plej multaj el la "sonoj" de la universo venas de la spektro de elektromagnetaj ondoj, kiujn ni ne povas percepti - de radiosignaloj ĝis mikroondoj ĝis gamaradioj.
Dum jardekoj, sondiloj kiel Voyager aŭ Cassini, sed ankaŭ radioteleskopoj ĉie en la mondo,
tiaj "sonoj/fenomenoj" per specialaj aparatoj - radio-plasmo-ondaj instrumentoj aŭ magnetometroj.
Spacaj organizoj kiel ekzemple la National Aeronautics and Space Administration (NASA),
la Eŭropa Kosma Agentejo (ESA), universitatoj kaj privataj astronomoj ŝanĝas la plejparte malaltajn frekvencojn en la aŭdeblan gamon (inter 20 kaj 20 000 Hertz) kaj prezentas ilin al la publiko.
La sonoj de la spaco ŝajnas strangaj kaj konataj samtempe.