Sonoj de la Vakuo
En la spaco ne estas sonoj, ĉar sono bezonas portanton, kiel gason aŭ likvaĵon, por disvastigi.
Sed nia universo ne silentas, la kosmo estas plena de turniĝantaj steloj (pulsaroj), plasmaj ŝtormoj, magnetaj kampoŝanĝoj,
sunaj erupcioj kaj fulmotondroj - nur homaj oreloj ne povas aŭdi ilin.
La plej multaj "sonoj" de la universo venas de la neperceptebla spektro de elektromagnetaj ondoj - radiosignaloj, mikroondoj, gamaradioj, kelkaj de gravitondoj.
Dum jardekoj, sondiloj kiel Voyager, Cassini, Van Allen, Cluster kaj aliaj registris tiajn datumojn per radio-plasmoondaj instrumentoj aŭ magnetometroj. Radioteleskopoj ĉie en la mondo kaptas la fonan radiadon de la praeksplodo, Gravita-Ondo-Observatorioj aŭdeblas nigrajn truojn.
Spacaj organizoj kiel ekzemple la Nacia Aeronaŭtika kaj Spaca Administracio (NASA), La Eŭropa Kosma Agentejo (ESA), universitatoj kaj privataj astronomoj ŝanĝas la plejparte malaltajn frekvencojn en la aŭdeblan gamon (inter 20 kaj 20,000 Hertz) kaj prezentas ilin al publiko.
La sonoj de spaco ŝajnas fremdaj kaj konataj samtempe.